“Jij kan zelf bepalen welke apotheker je wil zijn”

De overgang van student naar officina-apotheker is spannend én verrijkend. Dat ondervond ook Axelle D’hoore (23), die in juli 2024 afstudeerde als Master in de Farmaceutische Zorg aan de Universiteit Gent. Momenteel is ze aan de slag is als adjunct-apotheker bij Apotheek Drongen.

Met veel enthousiasme nam ze haar plaats in de officina op, vastberaden om haar rol als toegankelijke zorgverlener mee vorm te geven. Naast haar werk volgt ze ook een postgraduaat in Cosmetic Sciences, waarmee ze haar interesse in huidverzorging en cosmetica verder verdiept. Daarnaast is Axelle actief binnen JongKOVAG, waar ze zich inzet voor de ontwikkeling en belangenbehartiging van jonge apothekers. Tenslotte vertegenwoordigde ze het VAN-netwerk op de recente Pharma Career Day, georganiseerd door VFSO. Wij gingen in gesprek met haar over haar blik op het beroep van officina-apotheker en de rol van apothekers in preventie en de samenwerking in de zorg.

Welke mythes of misvattingen over het apothekersberoep hoor jij het vaakst? Hoe reageer jij op die mythen?

Een vaak gehoorde misvatting is dat apothekers vooral “doosjes schuiven”. Dat is een vereenvoudigd beeld van een beroep dat in werkelijkheid bijzonder complex en verantwoordelijk is. Als apothekers hebben we een breed overzicht op het volledige medicatiegebruik van onze patiënten. We analyseren medicatieschema’s, volgen therapietrouw op en zijn mee waakzaam voor mogelijke problemen zoals dubbelmedicatie of onduidelijke innameschema’s. Ons advies is afgestemd op de individuele patiënt en draagt mee bij aan een veilige en effectieve behandeling.

Soms leeft ook het idee dat we simpelweg het voorschrift van de arts uitvoeren, zonder veel inbreng. In de praktijk kijken we elk voorschrift grondig na. We letten op mogelijke interacties, doseringen of contra-indicaties. Als er iets niet klopt of onduidelijk is, nemen we contact op met de voorschrijver. Zo zorgen we samen, elk vanuit onze eigen expertise, voor een veilige en doeltreffende farmacotherapie.

Wanneer ik zulke misvattingen hoor, probeer ik vooral uit te leggen dat de apotheker een extra veiligheidsnet is, een aanspreekpunt is voor medicatie-informatie. Nu artsen ook toegang hebben tot het GFD (Gedeeld Farmaceutisch Dossier), verloopt de samenwerking tussen zorgverleners steeds vlotter. De apotheker behoudt vaak een uniek helikopterzicht op het volledige medicatiegebruik van de patiënt. Apothekers zijn geen passieve schakels, maar actieve, deskundige begeleiders in een steeds complexer zorglandschap.

Men vindt vaak dat de apotheker overspoeld wordt door administratie, klopt dit? Zo ja, hoe kunnen we dit verbeteren?

Helaas klopt het dat administratieve taken vandaag nog altijd een aanzienlijk deel van onze tijd innemen. Denk bijvoorbeeld aan terugbetalingsprocedures, elektronische voorschriften die soms niet helemaal correct doorkomen, of het opmaken van attesten. Die taken zijn op zich belangrijk, maar ze halen je soms weg van waar het écht om draait: de zorg voor de patiënt aan de balie.

Gelukkig wordt er al werk gemaakt van digitalisering en administratieve vereenvoudiging, en die evoluties juichen we toe. Het is daarbij belangrijk dat zulke systemen werkbaar zijn en ontwikkeld worden met input van zorgverleners uit het veld, zodat ze echt aansluiten bij de praktijk.

Wat ons echt vooruit zou helpen, is minder versnippering in regelgeving en een duidelijker, werkbaar kader voor klinische zorg. Advies geven, opvolging bieden, signalen opvangen, en bijdragen aan preventie, daar liggen onze kerntaken en meerwaarde.

Veel mensen weten niet dat apothekers inderdaad ook preventieve zorg aanbieden, zoals rookstop of COVID- en griepvaccinatie. Hoe belangrijk is die rol volgens jou?

Die preventieve rol is voor ons als apothekers heel waardevol, al is ze inderdaad nog niet altijd breed gekend. Nochtans hebben we op dat vlak een unieke positie. We zijn erg toegankelijk, je hebt geen afspraak nodig, we zijn vaak ook op zaterdag open, en we bevinden ons letterlijk in de buurt van mensen. Die nabijheid maakt van de apotheek een logische plek voor preventieve zorg.

Of het nu gaat om het begeleiden van rookstop, het geven van praktisch leefstijladvies of het toedienen van COVID- en griepvaccins: we kunnen patiënten op veel manieren ondersteunen om gezond te blijven. Net dat geeft ook zoveel voldoening in het beroep: je helpt mensen om gezond te blijven, in plaats van pas tussen te komen wanneer het al fout loopt. Die proactieve rol is krachtig én betekenisvol.

Er leeft steeds meer bewustzijn over de kracht van preventie, en we merken dat ook bij patiënten. Het zou mooi zijn als we die evolutie ook beleidsmatig kunnen versterken. Door apothekers meer ruimte en ondersteuning te geven in hun preventieve rol, vergroten we de kans dat mensen op het juiste moment de juiste hulp krijgen. En dat verdienen onze patiënten ook. Want zorg stopt niet aan de balie, vaak begint ze daar net.

Hoe ervaar jij de samenwerking met artsen en andere zorgverleners? Komt dat overeen met wat studenten farmacie tijdens hun studies leren?

De samenwerking tussen apothekers en andere zorgverleners is de laatste jaren merkbaar verbeterd. We merken dat er meer openheid is, meer overleg, en vooral meer erkenning voor elkaars expertise. Toch verschilt de ervaring in de praktijk nog van situatie tot situatie. Sommige artsen staan open voor overleg en zien duidelijk de meerwaarde van de apotheker, anderen zijn het minder gewoon of hebben er nog weinig ervaring mee. Maar ook daar groeit stilaan het wederzijds begrip. We zien gelukkig steeds meer initiatieven, zoals MFO’s (medisch-farmaceutisch overleg), waarin die samenwerking inhoud krijgt en de kracht van complementaire zorgprofessionals zichtbaar wordt.

Tijdens de opleiding wordt het belang van samenwerking aangestipt, maar de echte dynamiek ervan ontdek je pas in het werkveld. Toch merk ik dat universiteiten steeds meer inzetten op interprofessioneel leren. Denk aan gezamenlijke groepswerken, casussen of overlegmomenten met studenten geneeskunde, verpleegkunde of kinesitherapie. Dat helpt jonge apothekers om zich voor te bereiden op de realiteit van teamzorg.

En dat is ook nodig. Als apotheker ben je een volwaardige zorgpartner. Die rol mag je met vertrouwen opnemen. Want net in die samenwerking heb je de kennis om je stem te laten horen.

Denk je dat het beeld van de apotheker aan het veranderen is? Wat hoop je dat mensen in de toekomst beter begrijpen?

Het beeld van de apotheker is zeker aan het evolueren, al bevinden we ons nog midden in dat proces. Steeds meer mensen ontdekken dat de apotheek veel meer biedt dan enkel het afhalen van medicatie. Ze merken dat ze bij ons terechtkunnen voor persoonlijk advies, begeleiding bij hun medicatiegebruik, en ondersteuning van hun algemene gezondheid.

Het wordt steeds vaker erkend dat we klinische experts zijn in medicatiegebruik – mensen zien dat we actief meedenken over therapietrouw, bijwerkingen opvolgen en mee waken over de veiligheid van hun behandeling.

Mijn hoop is dat onze patiënten ons in de toekomst spontaan zien als hét aanspreekpunt voor gezondheid, advies en opvolging. Dat ze begrijpen welke belangrijke rol we spelen in hun zorg. En dat ook beleidsmakers en andere zorgverleners ons blijven zien als volwaardige partners in het zorglandschap.

Wat zou je willen zeggen tegen laatstejaarsstudenten die twijfelen over werken in de apotheek?

Ik zou hen vooral willen aanmoedigen om het een kans te geven — met een open blik. Werken in de apotheek biedt een unieke combinatie: je gebruikt je wetenschappelijke kennis en staat dagelijks in contact met mensen. Het is uitdagend, afwisselend en betekenisvol

Als apotheker ben je vaak een vertrouwd gezicht in de buurt. Je bouwt een vertrouwensband op met patiënten en bent vaak een vaste waarde in hun leven.

Bovendien is het apothekersberoep volop in beweging. Er zijn voortdurend nieuwe kansen. Jij kan meebepalen welke richting het uitgaat, en zelf bepalen wat voor soort apotheker je wil zijn.