Project #CAVAsa organiseerde doorheen november en begin december enkele praktijkavonden waar de laatste ontwikkelingen en verwezenlijkingen werden voorgesteld. Dit initiatief is nu in een tweede fase met meer dan 218 apothekers uit 33 eerstelijnszones, binnen 5 CAW regio's. Bij één van de laatste praktijkavonden mocht het projectteam Wouter Torfs verwelkomen, die nu een jaar voorzitter is van de Raad van Bestuur van de CAW Groep.
Mr. Torfs brengt zijn ruime ervaring als ondernemer mee naar het CAW, waar hij hoopt de toegankelijkheid naar psychosociale hulp te verbeteren. Een mooie ambitie waar #CAVAsa mee kan helpen. Hij kreeg op de praktijkavond een eerste indruk van het project en de doelen ervan en ziet er een toekomst in die meer mogelijkheden biedt om de drempel van mentale zorg te verlagen, dankzij de bereikbaarheid van de apotheker.
Wat inspireerde u om voorzitter te worden van de CAW Groep?
Ik heb mezelf altijd als een sociaal ondernemer beschouwd. Maatschappelijke verantwoordelijkheid is heel belangrijk voor me. In de tijd dat ik CEO van Torfs was, zette ik me hier ook al voor in, zeker als het aankwam op het welzijn van onze medewerkers. We waren toen met trots een keer of tien verkozen tot beste werkgever. Dat engagement wilde ik verderzetten na mijn actieve periode bij Torfs. De vraag van het CAW om voorzitter te worden zag ik als een kans om toch maatschappelijk betrokken te blijven en mijn steentje bij te dragen aan de mooie missie die het CAW heeft. Ze zijn de grootste organisatie in Vlaanderen die onder andere psychosociale ondersteuning biedt. Dat ligt voor mij perfect in het verlengde van hoe ik het bij Torfs heb gedaan. Ik zie het als een manier om aan vrijwilligerswerk te doen met een belangrijk doel waar ik mijn ervaring kan inzetten.
Op welke manieren wilt u uw ruime ervaring als ondernemer in het CAW implementeren?
Vooral heel geleidelijk. Het CAW is een grote organisatie met maar liefst 2900 medewerkers, 2500 vrijwilligers en 11 grote onafhankelijke vzw’s. Ik ben niet de baas van die vzw’s natuurlijk. In eerste instantie wil ik al deze organisaties beter leren kennen. Ik plan inleefdagen bij de verschillende CAW’s zodat ik het terrein kan ontdekken en de medewerkers en cliënten kan ontmoeten. Van daaruit ben ik van plan geleidelijk aan mijn input en inzicht te geven. Mijn eerste prioriteit zal liggen bij mijn overtuiging dat het CAW bekender zou moeten worden in Vlaanderen. Het is dan wel een grote organisatie, maar heel veel burgers en eerstelijnszorgverstrekkers weten nog niets af van hun bestaan. Ze weten dus niet dat er bijna 3000 professionals klaarstaan die psychosociale hulp kunnen bieden. Deze info verder verspreiden wordt al een grote uitdaging, maar is erg belangrijk zodat meer hulpzoekenden er hun weg naartoe kunnen vinden.
Anderzijds wil ik de stem van het CAW ook bij de politiek laten horen. Samen met algemeen directeur Bart Claes, wil ik de belangen van het CAW naar buiten communiceren en op de politieke agenda brengen. Vlaanderen heeft nood aan een eerstelijnshulporganisatie die meer dan lokaal is, waar er een gemeenschappelijke visie op welzijn achter zit die gedeeld is door de Vlaamse gemeenschap en die niet wordt overgelaten aan de individuele steden en gemeenten.
Tenslotte hoop ik dat ik ook mijn steentje kan bijdragen om uiteindelijk van het CAW een mooiere werkplek te maken. Dat is vandaag al zo, maar misschien kan ik op dat vlak ook nog een paar zaken bijbrengen.
Heeft u zelf soms wel eens een fijne babbel met je apotheker?
Ik heb een vaste huisapotheek in Berlaar, waar ik woon. Als je ergens 40 jaar woont, ken je de mensen in de buurt wel. De apotheek is een aangename open deur. Daarom vind-ik het #CAVAsa project zo interessant. De apotheker is een eerstelijnszorgverstrekker die heel nauw contact heeft met de buurt en de patiënten, net zoals de huisarts. Ze kennen ongetwijfeld het lief en leed van veel mensen omdat ze zo regelmatig over de vloer komen. Sommigen hebben dan ook de nood om hun verhaal te vertellen. Dus ik vind de huisapotheker de ideale persoon om, wanneer hij problemen vaststelt, de link te leggen naar het CAW waar er professionele hulpverlening is. Zeker omdat het bij zo veel Vlamingen nog veel te weinig gekend is. Het is een heel knap initiatief waarvan ik hoop dat het in de toekomst ook wordt verdergezet opdat er nog meer mensen via hun huisapotheker de weg naar het CAW kunnen vinden.
Wat zijn volgens u de beste troeven van het initiatief #CAVAsa?
De plek waar de apotheker zich bevindt als eerstelijnszorgverstrekker is uitstekend geplaatst om nog een bredere zorg te geven aan patiënten. Men heeft niet altijd in de eerste plaats medicatie nodig, soms heeft men meer baat aan een goed gesprek.
Mijn eerste indruk zegt dat het project de uitdaging wel aankan. Het is één van de vele initiatieven die er zijn om de burger vlotter naar eerstelijnshulpverlening te leiden. Ik denk dat het even belangrijk is dat de huisarts ook mee het CAW op de radar zet, net als de sociaal assistent van het OCMW die de mensen begeleidt in bijvoorbeeld materiele beslommeringen. Samen kunnen ze de nodige link leggen. Dat is een netwerk van mensen dat elkaar goed zou moeten kennen. Hoe sterker dat we dit netwerk van hulpverleners en zorgverstrekkers kunnen maken, hoe beter de burger ook zal geholpen zijn. Daar past #CAVAsa volgens mij in als een stukje van de globale puzzel.
Psychosociale problemen zijn vaak moeilijk bespreekbaar. Denkt u dat het realistisch is dat het welzijn van de burger kan verhogen dankzij initiatieven als #CAVAsa?
We mogen niet vergeten dat apothekers zeer overbevraagd zijn geweest in tijden van de COVID-crisis. Ik kan me goed voorstellen dat, als er zoveel blijft bijkomen, dat het voor hen soms ook wat veel wordt. Dus ik zou voorstellen om voldoende handvaten, hulpmiddelen en tips te voorzien om met patiënten grondig in gesprek te gaan. Je kan bijvoorbeeld niet zomaar uit het niets tegen je patiënt zeggen “zou je eens niet naar het CAW gaan?”. Je hebt daarvoor eerst een goede toegangspoort nodig. Dat was één van de zaken die al werd besproken op de praktijkavond.
Ik denk dat het alvast een uitdaging zal worden om meer apothekers te bereiken en om ze mee te krijgen in dit verhaal, die ook in post-COVID tijden nog steeds wat worden overbevraagd. Ze staan in voor nog andere nieuwe verantwoordelijkheden zoals testen en vaccineren. Als dit initiatief nog beter bekend wordt, niet enkel bij de apothekers maar ook bij de brede bevolking, dan zal de drempel tot het vragen van hulp bij het CAW en het Sociaal Huis automatisch verlagen. Want het blijft inderdaad een uitdaging om over dit soort problemen te praten. Mensen gaan niet zomaar babbelen over hun psychosociale situatie, hun intrafamiliale problemen of hun mentale zorgen. Dit zullen altijd gevoelige onderwerpen blijven om aan te kaarten. Toch denk ik dat als #CAVAsa beter bekend is en als ‘normaal’ wordt beschouwd, dat deze initiële drempel wat zal verlagen.