Vandaag was VAN aanwezig op het Vlaams Geestelijke Gezondheidscongres in Antwerpen. Het congres brengt verschillende onderwerpen aan bod die het nieuwe normaal na de coronapandemie schetsen. Eén van die onderwerpen was armoedebestrijding in de zorg.
Hilde Deneyer, algemeen directeur VAN, stelde onder meer het project #CAVAsa en een aantal aanbevelingen voor met een simulatie van hoe de huisapotheker patiënten in armoede kan bijstaan. Ze vertelt het verhaal van Jef, een patiënt die met financiële en psychische problemen wordt geholpen door zijn huisapotheker.
Een man komt bij de huisapotheker
Jef komt naar zijn huisapotheker voor een laxeermiddel, wat gemakkelijk €10 kost. Zijn huisapotheker weet dat Jef een moeilijke tijd doorbrengt. Hij komt immers regelmatig zijn medicatie halen, namelijk een antipsychotica. Zijn huisapotheker volgt samen met Jef aan de hand van het medicatieschema zijn therapietrouw goed op. De korte gesprekjes doen Jef zichtbaar deugd.
Jef maakt ook financieel een zware periode door. Wegens burn-out zit hij al maandenlang thuis, hij is gescheiden en zijn twee kinderen, een tweeling, studeren aan de universiteit. De dagelijkse rekeningen, het voorschot op de energiefactuur en stijgende voedingsprijzen vallen hem zwaar.
In zijn lijstje van medicatie is momenteel zijn laxeermiddel het duurste. En toch heeft hij dit nodig. Want wat niet veel mensen weten is dat obstipatie vaak voorkomt bij de inname van antipsychotica.
De apotheker verwijst hem via het #CAVAsa project door naar het CAW, waar men hem goed opvangt. Tegelijk spreekt de apotheker met het OCMW, waardoor Jef ook langs die kant een kleine tegemoetkoming kan verwachten. Andere financiële steun van bijvoorbeeld de mutualiteit, het derdebetalersprincipe en de Maximale gezondheidsfactuur geven hem ook meer gemoedsrust.
Drie jaar later werken apothekers, zorgverstrekkers en de andere clusters binnen een eerstelijnszone samen rond een interfederaal armoedeplan. Voor apothekers specifiek is er sindsdien veel veranderd. Burger- en patiëntendoelen zijn gekend, er wordt rekening gehouden met de geletterdheid, de sociale kaart staat op punt en apothekers worden gepast financieel ondersteund zodat ze hun rol in kader van psychosociale noden en armoede kwaliteitsvol kunnen beoefenen.
Het armoedeplan zit tevens verankerd in de basisopleiding voor zorgverleners en op regelmatige basis worden en op lokaal niveau werkbijeenkomsten gehouden met mensen uit zorg, welzijn, lokale besturen, burgers en patiënten.
En patiënt Jef is na een moeilijke periode deeltijds aan de slag. Hij bouwt onder begeleiding van zijn huisapotheker zijn medicatie af en door een multidisciplinaire aanpak volgt hij een aangepast pakket aan bewegen en psychologische ondersteuning, waardoor hij fier op de promotie van zijn tweeling aanwezig kan zijn.
Met dit verhaal schetste Hilde een beeld van hoe de zorg er kan uitzien als apothekers, zorgverstrekkers en de andere clusters binnen een eerstelijnszone samenwerken rond een goed uitgewerkt interfederaal armoedeplan. Hierbij staat de patiënt centraal en focust de zorg zich op hun noden en bezorgdheden. Huisapothekers staan dicht bij de bewoners in de buurt en zijn een ideale schakel om hierbij te helpen. Ze dragen ook bij aan de verbinding tussen informele en formele zorg samen met welzijns- en zorgpartners.
